સળગતો શશિ !

પડ રે ઠંડી ફગાવો ગંજી બંડી તાજું તાજું ઊંધિયુંને ગાજરનો હલવો ખા !

પહેલા એકવીસ લાખ કુંપળો અને હવે અર્પણ કરું છું તને સૂર્યનું બીજું કિરણ ..... ... ... ... મને ખાતરી જ છે કે તું પૂછીશ, કે બીજું કેમ અને પહેલું કેમ નહિ ? યાર, એકવીસ લાખ કુંપળો આપી ત્યારે તો ફટ્ટ કરતી લઇ લીધી'તી. તે વખતે પૂછવું'તુ ને કે આટલી બધી તે હોતી હશે ? યાર તારી કચકચ બહુ !

હું નેવાધારે પડતો હોઉં, તું ઝરમર ઝરમર વરસે. તું ભીની ભીની ઉભી હો, ને હું, સાવ કોરોકટ. તને એ ગમશે ?

તારા ઊના શ્વાસોનો તાપ તો આયનાઓ કદાચ જીરવી જશે, પણ તારી હાજરીનો હુંફાળો બાફ આયનાને આંધળો કરશે તો એ આયનાઓ કેમ જીરવશે ?